Χριστούγεννα 2011 και το βλέμμα μου είναι καρφωμένο στον καθρέπτη, αναζητώντας ένα ίχνος αισιοδοξίας στην εικόνα μου.
Δυστυχώς τίποτα δεν προοιωνίζει κάτι το ελπιδοφόρο. Από την προσωπική μου ζωή έως τον δημόσιο βίο, όλα είναι θολά. Απελπισία, απογοήτευση,μαρασμός, περίεργες σκέψεις..
Βγες από την απομόνωσή σου, με συμβουλεύω, για να δεις πως δεν περνάς χειρότερα από άλλους πολλούς. Δεν είσαι ο μόνος με προβλήματα.
Μπαίνω στο "διαδίκτυο" (έχω πάψει από καιρό να ψάχνω την είδηση σε ραδιόφωνο και τηλεόραση, όπως πολλοί ακόμα) κι αρχίζω την περιήγηση.
Χριστούγεννα κι αυτά !!! Μπροστά στην οθόνη της μοναξιάς μου. Τίποτα νεότερο και στο διαδίκτυο. Όλα ίδια, φτιασιδωμένα με τυπικές ευχές, που λίγοι τις κατευθύνουν εγκάρδια και ακόμα λιγότεροι πιστεύουν πως μπορούν να υλοποιηθούν.
Ειδήσεις το ίδιο άσχημες με χθες, κυριαρχούν και σήμερα. Αναρτήσεις αδιάφορες, αγανακτισμένες κάποιες από αυτές, αναρτήσεις που πονάνε, που ενοχλούν, που δύσκολα σε διασκεδάζουν αν και υπάρχει η πρόθεση από τους συντάκτες, μια κοινωνία μοναχικών που προσπαθούν να κατανοήσουν όσα συμβαίνουν γύρω τους και να τα διασταυρώσουν με τις τύχες τους, μήπως και βγουν συμπεράσματα που θα καθορίσουν τις αποφάσεις τους για το μέλλον.