Στην αυγή του νέου χρόνου..... (A l'aube de la nouvelle année ...../En los albores del nuevo año ...../At the dawn of the new year ....)

 Στεκόμαστε με δέος μπροστά στο χρόνο, απελπισμένοι, ίσως ακόμα δοσμένοι στο όνειρο, φοβόμαστε να ελπίσουμε και να ευχηθούμε. Τα όσα έχουμε πει, όσα μέχρι σήμερα έχουμε ποθήσει κι ευχηθήκαμε, σε μια βάρκα ξεμακραίνουν και μας τρομάζει το ναυάγιο.

Περάσαμε άραγε την καταιγίδα; Ας πιστέψουμε πως το κάναμε. Ας αφήσουμε τον κακό μας εαυτό πίσω, θαμμένο σε αναμνήσεις διδακτικές για το αύριο και ας ελπίσουμε να βρούμε τη δύναμη να παλέψουμε για το μέλλον. Όχι για ν' αφήσουμε το στίγμα μας στο σήμερα, αυτό το προνόμιο το χάσαμε, αλλά για να χτίσουμε με τα δικά μας μικρά θέλω, τις στέρεες βάσεις για τις γέφυρες προς το αύριο, να διορθώσουμε τα λάθη του αρχοντοχωριάτη και να κολλήσουμε τον καθρέπτη που μας έλεγε την αλήθεια.