17 Νοεμβρίου 1968 - Καταδίκη δις εις θάνατο του Αλ.Παναγούλη

Το άρθρο που ακολουθεί είναι αναδημοσίευση από μια παλαιότερη ανάρτησή μου στο  mantatoforos.blogspot.gr, με τον ίδιο τίτλο και η εισαγωγή του αποτελεί σχόλιο με το διαδικτυακό μου "ψευδώνυμο".

Παρασκευή, 18 Νοεμβρίου 2011

Η μνήμη των γεγονότων που στιγματίζουν την πορεία μιας χώρας ή προσώπων που έδωσαν το δικό τους στίγμα, ασθενεί όταν αυτά τυχαίνει να έχουν πραγματοποιηθεί την ίδια ημερομηνία. Επισκιάζονται έτσι γεγονότα - σημαντικές πτυχές του παρελθόντος, ανάλογα με το ποια είναι αυτά που ωφελούν περισσότερο και εξυπηρετούν τα μέγιστα τις τρέχουσες πολιτικές, ποια είναι αυτά που θίγουν την καθεστηκυία τάξη, τον υποκριτικό καθωσπρεπισμό και ακόμα περισσότερο την ερμηνεία της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Η αναφορά - αφιέρωμα στον αγωνιστή της δημοκρατίας Αλέξανδρο Παναγούλη είναι ένα χρέος. Ο ίδιος αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση στα χρόνια της αντιδικτατορικής του δράσης, παράδειγμα επίσης προς αποφυγή την ίδια εποχή, γιατί είναι ευκολότερο να προπαγανδίζεις εκ του ασφαλούς από το να είσαι στην πρώτη γραμμή και   φυσικά παράδειγμα προς αποφυγή στα μεταπολιτευτικά χρόνια όταν η σιωπή (που ο ίδιος δεν διέθετε) έγινε το εισιτήριο της κοινοβουλευτικής καταξίωσης από τα κόμματα. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα Έλληνος που αγωνίζεται για την πατρίδα του με ιδανικά που δεν έχουν ημερομηνία λήξεως και δεν εξαργυρώνει την προσφορά του. Η 17η Νοεμβρίου, ημερομηνία καταδίκης δις εις θάνατο για τη δράση του, θάφτηκε κάτω από τα γεγονότα του "Πολυτεχνείου". Εκείνη όμως την εποχή ο Αλ. Παναγούλης αποτελούσε έμπνευση για πολλούς αφανείς αγωνιστές της δημοκρατίας και αναγνωρίσιμους της επόμενης μέρας, ασχέτως αν στη συνέχεια διέγραψαν από τη μνήμη τους, στο βωμό της πολιτικής, τη συμπόρευση με τις ιδέες του. Η παρουσίαση του βιογραφικού του, αποτελεί απλά έναν ελάχιστο φόρο τιμής, επειδή χάρη σε αγωνιστές του επιπέδου του, μπορώ σήμερα να εκφράζομαι ελεύθερα.  Αιγαιόγλαρος  

Σύμφωνα με την εφημερίδα Έθνος, της 6ης Μαΐου 2006, στην απολογία του, ο Παναγούλης στο στρατοδικείο τον Nοέµβριο του 1968, είπε μεταξύ άλλων: «H ανάκρισις ήρχισε κλιµακουµένη από της περιοχής των γρονθοκοπηµάτων, των εγκαυµάτων, της φάλαγγος και των ραβδισµών

Περπάτησα στα χνάρια του ήρωα..........

  Πίσω μου άφηνα υγρά χιλιόμετρα από την πρωινή βροχή. Βρισκόμουν πολύ κοντά στον προορισμό μου και η συγκίνησή μου ήταν ιδιαίτερη. Σε λίγο η αλλοτινή Στάτιστα της Καστοριάς θα με δεχόταν με την καιρό νέα της ονομασία, μέσα σ’ ένα βουβό περιβάλλον γεμάτο υγρασία. Χαμήλωσα ταχύτητα κι άνοιξα το παράθυρο να μυρίσω τα ίδια αρώματα που γέμισαν κάποτε τα πνευμόνια του ήρωα. Έψαξα με γρήγορες ματιές να βρω τις σκιές της ομάδας του που με προσοχή έβγαινε από το δάσος για να περάσει τη νύχτα στο χωριό και να μπορέσει ο Καπετάνιος να συναντήσει τους τοπικούς συνδέσμους του.

Ήταν Τρίτη 12 Οκτωβρίου 1904 όταν έμπαινε στο χωριό ο φέρων το φως της ελευθερίας. Κανείς δεν φαντάζεται ότι αυτός θα είναι ο τάφος του. Όλα πάνε κατ’ ευχή μέχρι την επομένη ή τουλάχιστον έτσι πίστεψαν. Ο κομιτατζής Μήτρος Βλάχος όμως έχει ενημερώσει το τουρκικό απόσπασμα για μια ομάδα ένοπλων Ελλήνων, χωρίς να γνωρίζει ποιος ηγείται και  έτσι δρομολογείται συγκυριακά  το τέλος του Παύλου Μελά. Μόνο η μοίρα γνώριζε για το άδικο τέλος του. Η Τετάρτη που ξημέρωσε έφεξε κι έδειξε στο θάνατο το δρόμο.

Έφτασα επιτέλους έξω από την οικία Καζαντζάκη στο χωριό Μελάς. Ο καλόκαρδος απόγονος της οικογενείας, μοναχός θεματοφύλακας του τόπου του μαρτυρίου, αφήνει τις προσωπικές ασχολίες της στιγμής για να γίνει  ξεναγός. Τα όσα αφηγείται μου είναι γνωστά, όπως και σε πολλούς. Όμως είναι αλλιώς να είσαι στο μέσον του σκηνικού. Ανεβαίνω τη σκάλα για το δώμα. Τρίζει από τα χρόνια, γέρικο σκαρί που θέλει να δώσει τη δική του μαρτυρία. Ο ίδιος τριγμός και στο δώμα. Φωτογραφίες, κειμήλια, στολές…….. Μένω για λίγο μόνος, κλείνω τα μάτια και ακούω τους ψιθύρους των αγωνιστών. Και αμέσως μετά ακούω τουφεκιές, φωνές, τρεξίματα…. Φέρνω την ιστορία στο μυαλό και ακολουθώ τη διαδρομή προς το ισόγειο ψάχνοντας το σημείο που λαβώθηκε θανάσιμα ο ήρωας. Μια τόσο μικρή γωνιά χώρεσε το θάνατο ενός τόσο μεγάλου αγωνιστή.

Ενός λεπτού σιγή .....

Το Αστυνομικό σώμα διαθέτει έναν θλιβερό και δυστυχώς ατελείωτο κατάλογο με θύματα που σκοτώθηκαν την ώρα του καθήκοντος ή αργότερα ένεκα αυτού και φυσικά έναν ακόμα με τους τυχερούς που έζησαν, με τις όποιες σωματικές βλάβες "κέρδισαν".  

Θύματα στο βωμό της προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο, απέσπασαν για λίγο τη συμπάθεια κάποιων και μετά ξεχάστηκαν. Έμειναν μια πικρή ανάμνηση για τους οικείους τους και την υπηρεσιακή τους οικογένεια. 

Το έγκλημα δρα εξελισσόμενο και με αυξανόμενη βία. Οι πολιτικές επιθέσεις κλιμακώνονται οργανωμένα.  Πολλές φορές οι θύτες τους καλυμμένοι πίσω από την ανωνυμία της κουκούλας ή του κράνους, προστατεύουν καλά τον πολιτικό τους χώρο και θέλουν να δείχνουν απλά ένα αγανακτισμένο πλήθος, που με αφορμή "κοινωνικές αδικίες" ή "ατυχήματα" ενεργούν ως αυτόκλητοι τιμωροί.

Νεοναζισμός ...με τα μάτια του Μάνου Χατζηδάκι...

  Περιπλανόμενος στους διαδικτυακούς δρόμους βρήκα ένα κείμενο του Χατζιδάκι για το "νεοναζισμό". Είναι από αυτά που απλά συμφωνείς ή διαφωνείς και δεν σχολιάζεις. Ίσως γιατί η εμβέλεια της προσωπικότητας του συντάκτη δεν αφήνει περιθώρια να σταθείς, ίσως γιατί η διανόηση δεν είναι αντικείμενο διαβουλεύσεων, ίσως και το πιο πιθανό επειδή οι προφητείες πολλές φορές μας αφήνουν αποσβολωμένους να αναδεύουμε τις ευθύνες όσων δημιούργησαν ή οδήγησαν στα όσα βιώνουμε και κάπου εκεί ανάμεσα να παρατηρούμε να πλανάτε και η δική μας μικρή ή απειροελάχιστη ευθύνη για τις ανοχές που επιδείξαμε κατά περίπτωση.  

Το αντέγραψα μαζί με ένα μέρος από την εισαγωγή του και το μοιράζομαι μαζί σας, όπως τις αγωνίες μου για το μέλλον.

Απολαύστε το.......

Τον Φεβρουάριο του 1993, λίγους μήνες πριν τον θάνατό του, ο Χατζιδάκις δημοσίευσε στην Ελευθεροτυπία ένα προφητικό κείμενο με τίτλο «Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι» όπου με μοναδική διαύγεια προέβλεψε την έλευση του νεοναζισμού και της Χρυσής Αυγής και τους λόγους που θα μας οδηγούσαν αργά ή γρήγορα εκεί. Το κείμενο διανεμήθηκε στο πρόγραμμα αντιναζιστικής συναυλίας που είχε δώσει η Ορχήστρα των Χρωμάτων με έργα Βάιλ, Λιστ και Μπάρτοκ.

«Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε

Στα πρόθυρα του "1984"...

Στην πολιτεία που έγινε πορνείο
μαστροποί και πολιτικές
διαλαλούν σάπια θέλγητρα....
Φυραίνει ο τόπος ολοένα
χωματένιο σταμνί...
Το φως είναι σφυγμός
ολοένα πιο αργός
θαρρείς πως πάει να σταματήσει..
                       Γεώργιος Σεφέρης

Κι εκεί που όλα δείχνουν ήρεμα, πάνω που βάζω στη σειρά τους λογαριασμούς για ν' αποφασίσω ποιον δεν θα πληρώσω αυτόν τον μήνα, αφού δε φτάνει η σύνταξη, μαθαίνω για την ανθρωποκτονία με πολιτικά κίνητρα και πρέπει ν' ασχοληθώ με τους ανεγκέφαλους που εκτελούν "διατεταγμένη υπηρεσία". 

Μοιραία αναλογίζομαι εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις που ταλάνισαν τη χώρα, την ίδια στιγμή που στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο κλείνανε τις πληγές  του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ασχολιόταν με την ανάπτυξη. Σε αντιστοιχία τα τελευταία χρόνια ενώ οι υπόλοιπες ασθενείς οικονομίες προσπαθούν να βρουν λύσεις στα αδιέξοδά τους για να απαλλαγούν από τον έλεγχο ή την εποπτεία "τροϊκανών", εμείς ανεχόμαστε πολιτικές αντιπαραθέσεις που αλώνουν συνειδήσεις, εκμεταλλευόμενες την άθλια οικονομική κατάσταση. 

Τώρα όλοι "ανακάλυψαν" το τέρας, "το αυγό του φιδιού", τον κίνδυνο εκ των άκρων, το φασισμό...

Παρακάμπτονται οι εγκληματικές όπως αποδείχτηκε συμπεριφορές και πολιτικές των παρατάξεων που

Ο Πανάγιος Τάφος, τρισδιάστατα στον υπολογιστή σας

 

  Μετά από αρκετό καιρό σιωπής, ευελπιστώ να επανέλθω, με επιλεγμένα θέματα  πάντα, συμπληρώνοντας τις διάφορες οπτικές στα όσα μας απασχολούν.

  Προς το παρόν, κι επειδή η εβδομάδα που διανύουμε έχει ιδιαίτερη σημασία για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς,  προωθώ ένα θέμα που βρήκα σε ανάρτηση του newsbomb.gr    με τίτλο: Εκπληκτικό: Βρεθείτε στον Πανάγιο Τάφο με ένα κλικ! 

 

Το κείμενο της αρχικής ανάρτησης:

 

Ο Πανάγιος Τάφος, γνωστός και ως Ναός της Αναστάσεως, ιερότερο προσκύνημα και το σπουδαιότερο μνημείο του Χριστιανισμού, βρίσκεται στη χριστιανική συνοικία στο δυτικό μέρος της

Η κληρονομιά του Άουσβιτς.......το φθόριο.!!!

 

  Όσο σκαλίζεις τόσο ανακαλύπτεις....αυτό είναι ένα από τα αξιώματα που ισχύουν και στο διαδίκτυο. Η περιήγηση, είτε στα πλαίσια μιας έρευνας, είτε στη διάρκεια της ανάλωσης του ελεύθερου χρόνου, οδηγεί σε πληροφορίες που συχνά μας εκπλήσσουν και μάλιστα δυσάρεστα.  

  Ανακαλύπτουμε πόσο εξαρτώμενοι είμαστε, συνειδητά και ασυνείδητα, από καταστάσεις που έντεχνα δημιουργήθηκαν, για να καταλήξει η συντριπτική πλειοψηφία του ανθρώπινου είδους έρμαιο στις διαθέσεις των λίγων που θέλουν και τελικά απ' ότι όλα δείχνουν, έχουν πετύχει τον έλεγχο. Πολλά από όσα μαθαίνουμε σταδιακά, μοιάζουν με πλοκή ταινιών επιστημονικής φαντασίας ή συνωμοσιολογίας ή ακόμα και του οργουελικού "1984" που συγκριτικά μοιάζει με παιδικό ανάγνωσμα.

  Δεν μπορώ να υπολογίσω μέχρι ποιου βαθμού θα ήταν δυνατή μια αντίδραση, μια εξέγερση ή μια ανατροπή όσων μας κινούν την υποψία, μια που όλα τα κινήματα του παρελθόντος είχαν και τις αρνητικές τους επιπτώσεις, καθώς η αγανάκτηση εκφραζόμενη δημιουργεί από μόνη της   καταστάσεις θολής κρίσεως, με αποτέλεσμα να χάνονται και στοιχεία που είχαν δρομολογηθεί να ευεργετήσουν τον άνθρωπο.

  Δεν θα γράψω περισσότερα μια που το κείμενο που βρήκα και καταχωρώ στη συνέχεια είναι αρκετό για να δημιουργήσει στον καθένα δημιουργικούς προβληματισμούς. Απ' ότι φαίνεται λοιπόν τίποτα δεν είναι τυχαίο................

 

Katoxika

 

Ο Codex allimentarius, το φθόριο, το Άουσβιτς, και η σύνδεση τους με την Μονσάντο

 

Τι σχέση έχει ο Codex Alimentarius με τα επίσημα πρότυπα τροφίμων, την φθορίωση του νερού μας, με την σίτιση των ανθρώπων, τη γενοκτονία στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, και την Monsanto,

Πόντιοι και Λαζοί, παράλληλοι βίοι

Έγινε πλέον σύνηθες φαινόμενο να ακούγονται ανθελληνικές τοποθετήσεις από ελληνόφωνους πολίτες της χώρας μας, που είτε δε γνωρίζουν την καταγωγή τους, είτε δεν τους αρέσει, είτε αισθάνονται τόσο παγκόσμιοι πολίτες που υποβαθμίζουν το ρόλο του έθνους, είτε είναι έμμισθοι πράκτορες, είτε εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα για προσωπικούς λόγους, είτε για άλλους "δυσνόητους" για μένα λόγους, εκστομίζουν απόψεις που δεν έχουν να κάνουν σίγουρα με την αμάθεια, καθώς λέγονται και από πανεπιστημιακούς, με σκοπό να δημιουργήσουν ένα προηγούμενο το οποίο θα προσφέρουν σε κύκλους που αγωνίζονται να αφαιρέσουν από την Ελλάδα, δικαιώματα και ιστορική αλήθεια.  

    Από μέρους μου απλά προσπαθώ να συμβάλω στην αντιμετώπιση του φαινομένου κάνοντας τη λογική κίνηση να αναπαράγω την αλήθεια, έτσι όπως επιστημονικά δίδεται από καταξιωμένους καθηγητές όπως ο κ. Κώστας Φωτιάδης.

  Αφορμή το δημοσίευμα, που αναπαράγεται τις τελευταίες μέρες, του μέχρι πρόσφατα εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ στην Επιτροπή Δικαιωμάτων της Βουλής, γνωστού από τις ανθελληνικές απόψεις του, Νάσου Θεοδωρίδη που αμφισβητεί και την Ελληνικότητα των Ποντίων.

Επειδή η αξία του κ.καθηγητή σαφώς προηγείται, αν και ο 2ος μάλλον στερείται αυτής, ακολουθεί το κείμενό του που διάβασα στο hellinon.net με τίτλο Πόντιοι ή Λαζοί και στο τέλος παρέχονται συμπληρωματικά (έτσι για την εξαγωγή συμπερασμάτων) στοιχεία σχετικά με τον κατάπτυστο πολιτευόμενο.  

 

Πόντιοι ή Λαζοί

Κ. Φωτιάδης

Το τουρκικό τόξο εδραιώνεται....

  Έχω επισημάνει και με άλλες αναρτήσεις πως η τουρκική εξωτερική πολιτική δρα με απόλυτη επιτυχία, ανταποκρινόμενη στο ρόλο της, σε αντιδιαστολή με αυτή της Ελλάδος που εκ των αποτελεσμάτων, δε φαίνεται να παρακολουθεί τις εξελίξεις. Κανείς σώφρων δεν αξιώνει να ανακοινώνονται οι τακτικές των αρμόδιων κάθε φορά υπουργείων, όμως τα αποτελέσματα μας αφήνουν έκπληκτους κάθε που ένα θέμα φαίνεται να να τελεσιδικεί με ευνοϊκές για τους άλλους προοπτικές και τη χώρα μας να ψάχνει απλά το αντίδοτο ή να αποδέχεται το γεγονός και να αφήνει την εξεύρεση λύσεως για το μέλλον και όποτε αυτή χρειασθεί.

  Είναι ευνόητο πλέον, πως την εποχή μας σηματοδοτεί ο οικονομικός πόλεμος και λιγότερο μια κλασική πολεμική σύγκρουση. Αυτό είναι ένα πεδίο που μετά από σκληρή δουλειά μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα και στην Ελλάδα. Η οικονομία μας μπορεί και έχει τις δυνάμεις και τις δυνατότητες να επιβιώσει, όμως δεν πρέπει να αμελούμε για το μόνιμο κίνδυνο εξ ανατολών.

  Εκεί στα ανατολικά μας, υπάρχει και αναπτύσσεται διαρκώς η φιλοσοφία της προπαρασκευαστικής διαδικασίας ενός επιτυχούς διμερούς πολέμου, σαν αυτούς που στο παρελθόν είχαμε κατ' επανάληψη μεταξύ μας, με τις δυνατόν μεγαλύτερες ζημίες και τη σε μεγαλύτερο δυνατό βάθος εισχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, ώστε οι όποιες διεθνείς παρεμβάσεις όποτε και αν έρθουν να αποδεχτούν ένα τετελεσμένο γεγονός και τη χάραξη νέων συνόρων, δηλαδή στο Νέστο, δημιουργώντας ένα νέο Κόσοβο.

Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί.......

Διάβασα στο defencenet.gr :  

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΥΡΙΖΑ :  "Να μοιράσουμε με την Τουρκία τον ορυκτό (μας) πλούτο"

Ο Βουλευτής Ροδόπης Αϊχάν Καραγιουσούφ προτείνει “Κοινοπραξία Ελλάδος – Τουρκίας” για τους υδρογονάνθρακες του Αιγαίου με την δικαιολογία ότι θα είναι πράξη αντίστασης, προς Ευρώπη και Αμερική.

Σε πρόσφατες δηλώσεις στον τοπικό Τύπο, ο βουλευτής Ροδόπης του ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τη συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου στο Αιγαίο από την Ελλάδα και την Τουρκία, χαρακτηρίζοντας, ούτε λίγο ούτε πολύ, αυτήν την εξέλιξη ως πράξη αντίστασης εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Αμερικής που εκμεταλλεύονται όλα αυτά τα χρόνια κυρίως την Ελλάδα, όπως είπε.

Ο κ. Καραγιουσούφ, τονίζει μεταξύ των άλλων:

«Από τη στιγμή που η Ελλάδα αδυνατεί να αξιοποιήσει τον ορυκτό πλούτο του Αιγαίου, θα μπορούσε να έρθει σε συνεργασία, έτσι ώστε να μπορεί να έχει δικαιώματα και στην Προποντίδα και μέσα στην Τουρκία. Θα μπορούσε να γίνει μια κοινοπραξία Ελλάδας-Τουρκίας». .......................

Τι είναι ο Έλληνας;

Κατά την συνήθη πλοήγησή μου στο διαδίκτυο, εντόπισα το παρακάτω κείμενο που αφορά στο χαρακτήρα του Έλληνα και που μάλλον δεν επιδέχεται επιπλέον σχολιασμού, αφού από μόνο του θέτει ερωτήματα και δίνει απαντήσεις ή τουλάχιστον προβληματίζει.

  Μένει να κάνουμε μια προσπάθεια αυτογνωσίας και να επιλέξουμε τα χαρακτηριστικά που θέλουμε να μείνουν ως αποτυπώματα από δω και πέρα. Από το σημείο καμπής προς το μέλλον.

  Ισχύουν όλα όσα περιγράφονται για το χαρακτήρα του Έλληνα, έτσι είναι μετά το σφυριλάτημα των αιώνων και τις ιστορικές του διαδρομές. Θα μπορούσαμε να συμπληρώσουμε κι άλλα στοιχεία, μιας κι εκ των έσω ξέρουμε πράγματα που δεν μπορεί εύκολα να εντοπίσει ένας μελετητής - παρατηρητής. Ας κοιτάξουμε λοιπόν τον καθρέπτη ....θα συμφωνήσουμε με ένα ιδιόμορφο χαμόγελο,  γλυκόπικρο....για να μην χαλάσουμε την εικόνα μας..!!

 

.........................

Πριν περίπου 70 χρόνια, ο Αμερικανός δικαστής Ν. Κέλλυ, έδωσε το ακόλουθο πορτραίτο του νεοέλληνα, πορτραίτο που βραβεύτηκε σε διεθνή διαγωνισμό της εποχής και δημοσιεύθηκε στην ''Εφημερίδα της Ουάσιγκτων'':

Προ του δικαστηρίου της αδεκάστου Ιστορίας ο Έλλην απεκαλύφθη ανέκαθεν κατώτερος των περιστάσεων, καίτοι από απόψεως διανοητικής κατείχε πάντοτε τα πρωτεία.

Η γενοκτονία των Ελλήνων θα διδάσκεται......

  Αποτελεί υποχρέωση του σύγχρονου κόσμου να αποτυπώσει στις σελίδες της ιστορίας που διδάσκει στους νέους, τις απανταχού γενοκτονίες λαών, από όπου κι αν πραγματοποιήθηκαν και για όποιους λόγους κι αν έγιναν, χωρίς αυτό να αποτελεί  δικαιολογία.
  Σύγχρονοι λαοί επικράτησαν σε χώρους όπου πλέον έχουν κατοχυρώσει τα όρια των κρατών τους, αλλά και υπό μορφή αποικιών, χωρίς να θέλουν να θυμούνται τις γενοκτονίες που διεπράχθησαν από τους προγόνους τους και συχνά αυτές αποτελούν στις αναφορές τους, απλά μια δικαιολογημένη αντίδραση σε ένα παράλογο σκεπτικό.
    Οι γενοκτονίες που διέπραξε η Τουρκία αποτελούν ίσως μέρος  από τα πιο αποτρόπαια γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας, που διεπράχθησαν με την ανοχή των ισχυρών του κόσμου, κάνοντάς τους έτσι ουσιαστικά συνένοχους. Κανένα οικονομικό κίνητρο δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη στάση των Αμερικανών και των Ευρωπαίων σε όσα αποφάσισαν και εκτέλεσαν με ιδιαίτερη ωμότητα οι Τούρκοι στις αρχές του 20ού αιώνα.
   Ήταν πλέον καιρός κάποιο κράτος να φανεί αντάξιο της αποστολής του και να εντάξει στη διδακτέα ύλη του, τις γενοκτονίες κατά των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.