.jpg)
Έχουμε συνηθίσει στη χώρα μας, οι μεγάλες αποφάσεις να λαμβάνονται πάντα σε περιόδους που οι πολίτες έχουν έστω και ελάχιστη διάθεση ν΄ασχοληθούν με τα κοινά, το μέλλον τους και την πολιτική. Κι αυτό γιατί παρά το ότι ευκαιρίας δοθείσης φτάνουν στα άκρα για το κόμμα, συνήθως στα σοβαρά ζητήματα, αφήνουν να τα προβάλλουν, να αγωνιστούν και να τα λύσουν οι άλλοι.
Κι αφού αυτό είναι αντιληπτό από τους πολιτικούς και τους εξυπηρετεί το εκμεταλλεύονται στο έπακρον. Μόνο που ενίοτε χρειάζονται τη συμμετοχή των πολιτών για να πετύχουν τους στόχους τους. Και σε αυτήν την περίπτωση δεν πρέπει ο πολίτης να δυσανασχετήσει.
Έτσι στα χρόνια της μεταπολίτευσης "έπαιξε" η φράση "τα μπάνια του λαού". Κανείς δεν ήθελε να ενοχλήσει τη θερινή ραστώνη του Έλληνος κι έτσι και οι 300 εθνοπατέρες έλιωναν σε χλιδάτες
διακοπές. Ανάλογες αναβολές αποφάσεων είχαμε φυσικά σε περιόδους των εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα.
Απ΄ότι φαίνεται κάτι άλλαξε. Μια ανώτερη δύναμη ή ανάγκη, από αυτή της καθημερινότητας των Ελλήνων πιέζει για πολιτικές διεργασίες εντός της εορταστικής περιόδου του Δεκεμβρίου και ο ωχαδερφισμός μας δοκιμάζεται.
Οι πολιτικοί αφού μας έκαναν τη χάρη για μια ακόμα φορά ν΄αφήσουν ατάραχα τα "μπάνια του λαού", έβαλαν χέρι στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Το γουρουνόπουλο ή η γαλοπούλα για τους πιστούς αντιγραφείς εθίμων, θα μας κάτσουν βαριά στο στομάχι καθώς θα είναι σε εξέλιξη η "μη εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας". Μετά θα τινάξουν στον αέρα την πρωτοχρονιάτικη αλλαγή, αφού όλοι θα αναλύουν τα μελλούμενα με βάση τις επερχόμενες εκλογές, θα ποντάρουν αντί σε τυχερά παίγνια, στο φλουρί ως σταθερή αξία και φυσικά εκεί μέσα στο τριώδιο θα μας πάνε, καθώς έτσι μας ταιριάζει, στις βουλευτικές εκλογές και καθώς θα σερνόμαστε οργισμένοι για το ξεβόλεμα θα αναλογιζόμαστε την περίοδο των Παθών που πλησιάζει και των δικών μας παθών που ακολουθούν. Για Ανάσταση ούτε λόγος...!!!
Το αποτέλεσμα των εκλογών θα οδηγήσει σίγουρα σε προσωπικά πάθη, θα ανασκουμπωθούμε και θα συνεχίσουμε με τον ατομικό μας σταυρό στον "κατήφορο", βρίζοντας και απαρνούμενοι όχι τρεις αλλά τριακόσιες φορές την επιλογή μας, καθ' όσον όπως πάντα "δεν ψηφίσαμε αυτούς τους αλήτες που εκλέχθηκαν και κυβερνάνε"(άραγε ποιος τους ψήφισε;;;) και το μόνο που θα χαλαρώνει τη διάθεση, θα απαλύνει τον πόνο και θα δίνει λίγη ελπίδα για μελλοντικές ανάσες, θα είναι τα επερχόμενα "μπάνια του λαού" το θέρος του σωτηρίου έτους 2015.
Ευτυχώς που ως Έλληνες πολίτες έχουμε την ευκαιρία και λουόμεθα, καθώς πιστεύουμε πως η θάλασσα ενεργεί ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τις ανοησίες του παρελθόντος μας. Γιατί τελικά γι΄ αυτό νοιαζόμαστε περισσότερο, για "τα μπάνια του λαού".
Όταν όμως όλα γίνουν θάλασσα, ελάχιστοι θα παλεύουμε με τα κύματα, οι άλλοι είναι πιθανότερο ότι θα χαθούν από την υπερκατανάλωση μπύρας και μοχίτος με θέα θάλασσα.
Μήπως τελικά αυτό του πρέπει του Έλληνα ωχαδερφιστή, να πνιγεί στα μπάνια του λαού;
Όσοι όμως πασχίζουν, δρουν, ενδιαφέρονται για τη ζωή και τον τόπο τους, τι φταίνε;
Δυστυχώς για τα αγανακτισμένα ζόμπι των Ελλήνων ψηφοφόρων, ένα θέμα υπάρχει: "μη μου τα μπάνια τάραττε". Κι ας κυβερνήσει τον τόπο το χάος. Ούτως ή άλλως όταν όλα πάνε καλά, εμείς ψηφίσαμε σωστά κι αν όλα πάνε κατά διαόλου, φταίνε οι άλλοι(πίσω απ' το παραβάν κανείς δεν ξέρει τι επιλέξαμε).
Οι ώρες ευθύνης του καθενός είναι διαρκείς και επιβάλλουν σώφρονες αποφάσεις. Από την καθημερινότητά μας στην οικογένεια, στο εργασιακό μας περιβάλλον, στην κοινωνία, μέχρι τις εκλογικές αναμετρήσεις που γίνονται βάση για το μέλλον των παιδιών μας πρώτιστα και έπειτα το δικό μας, είμαστε υποχρεωμένοι να σταθμίζουμε γεγονότα και ν΄αποφασίζουμε κατά βούληση και όχι καθ΄υπόδειξη. Κι όταν κάνουμε λάθη, ας τα ομολογήσουμε κι ας διορθώσουμε έγκαιρα.
Τα μπάνια του λαού είναι μακρυά ακόμα κι εμείς είμαστε εδώ, ζωντανοί και όχι νεκροζώντανοι. Σε λίγο θα κληθούμε να το αποδείξουμε, ας μην αφήσουμε τις σειρήνες να επηρεάσουν την κρίση μας.
