"Τα μπάνια του λαού".....

 
 Έχουμε συνηθίσει στη χώρα μας, οι μεγάλες αποφάσεις να λαμβάνονται πάντα σε περιόδους που οι πολίτες έχουν έστω και ελάχιστη διάθεση ν΄ασχοληθούν με τα κοινά, το μέλλον τους και την πολιτική. Κι αυτό γιατί παρά το ότι ευκαιρίας δοθείσης φτάνουν στα άκρα για το κόμμα, συνήθως στα σοβαρά ζητήματα, αφήνουν να τα  προβάλλουν, να αγωνιστούν και να τα λύσουν οι άλλοι. 
  Κι αφού αυτό είναι αντιληπτό από τους πολιτικούς και τους εξυπηρετεί το εκμεταλλεύονται στο έπακρον. Μόνο που ενίοτε χρειάζονται τη συμμετοχή των πολιτών για να πετύχουν τους στόχους τους. Και σε αυτήν την περίπτωση δεν πρέπει ο πολίτης να δυσανασχετήσει.  
  Έτσι στα χρόνια της μεταπολίτευσης "έπαιξε" η φράση "τα μπάνια του λαού". Κανείς δεν ήθελε να ενοχλήσει τη θερινή ραστώνη του Έλληνος κι έτσι και οι 300 εθνοπατέρες έλιωναν σε χλιδάτες

Κλαις Έλληνα;

Πάνω στο μνήμα ένδοξων και θλιβερών ημερών, μετράς τα χρόνια που πέρασαν, μετράς τα κορμιά που έπεσαν, μετράς το αίμα που χύθηκε, όλα αυτά για σένα, τον πολίτη της Ελλάδας. Γιατί πλέον το Έλληνας δε σου επιτρέπουν να το λες περήφανα. Είσαι ένα κομμάτι του σήμερα και στο σήμερα δε χωρούν τα έθνη. Τώρα είναι όλοι πολίτες.

Κι εσύ που θέλεις ν’ αντισταθείς στη λήθη, συλλέγεις   μνήμες και χτίζεις το μαυσωλείο του γένους σου. Θρέφεις τις ρίζες σου με το δάκρυ. Πας πίσω τη μνήμη, όσο μπορείς, να βρεις την αρχή του τέλους.

Ναι, κάπου εκεί είναι στο 1071(26/8), που ο Ρωμανός ο Δ΄ο Διογένης ηττήθηκε στο Ματζικέρτ απ’ τον σουλτάνο, αρχίζει η παρακμή του Βυζαντίου και μετά έρχεται η κατάληψη της Πόλης από τους Λατίνους το 1204(13/4). Λατινοκρατία και ο λάκκος σκάφθηκε βαθύτερος. Με τα προσχήματα κρατήθηκε η Πόλη και στα 1453(29/5) η Άλωσή της απ’ το Μωάμεθ το Β΄, ανοίγει την πόρτα στο σκοτάδι.

Κυπριακό - Ο τιμοκατάλογος της ντροπής....

Πόσο τιμάται μια εισβολή;

Χαρακτηρίστηκε από το σύνολο σχεδόν των Μ.Μ.Ε. , μια που ο αντίλογος συνήθως θάβεται όταν δεν αρέσει, ως "Ιστορική απόφαση για αποζημίωση της Κύπρου από την Τουρκία". 

"Ο λόγος για την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο  επιδίκασε αποζημίωση 90 εκατομμυρίων  ευρώ υπέρ της Κύπρου από την Τουρκία. 

Αυτό το ποσό η Άγκυρα θα πρέπει να το καταβάλλει εντός τριμήνου.

Η Τουρκία κρίθηκε ένοχη για σωρεία παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έγιναν κατά τη διάρκεια της εισβολής στο νησί και συνεχίζονται μέχρι και σήμερα εξαιτίας της συνεχιζόμενης κατοχής του βορείου τμήματος.

Το "χαστούκι" στην Τουρκία γίνεται ακόμα πιο ηχηρό καθώς
μόλις ένας δικαστής από τους συνολικά 17 τάχθηκε κατά της πρωτόδικης απόφασης, τον Μάιο του 2001.

Το δικαστήριο αναφέρει πως η Τουρκική Δημοκρατία πρέπει να καταβάλει 30 εκατομμύρια ευρώ ως αποζημίωση για ηθική βλάβη συγγενών αγνοουμένων, ενώ εάν δεν καταβληθεί το ποσό αυτό τότε ο τόκος θα ισούται με το επιτόκιο δανεισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Στην αυγή του νέου χρόνου..... (A l'aube de la nouvelle année ...../En los albores del nuevo año ...../At the dawn of the new year ....)

 Στεκόμαστε με δέος μπροστά στο χρόνο, απελπισμένοι, ίσως ακόμα δοσμένοι στο όνειρο, φοβόμαστε να ελπίσουμε και να ευχηθούμε. Τα όσα έχουμε πει, όσα μέχρι σήμερα έχουμε ποθήσει κι ευχηθήκαμε, σε μια βάρκα ξεμακραίνουν και μας τρομάζει το ναυάγιο.

Περάσαμε άραγε την καταιγίδα; Ας πιστέψουμε πως το κάναμε. Ας αφήσουμε τον κακό μας εαυτό πίσω, θαμμένο σε αναμνήσεις διδακτικές για το αύριο και ας ελπίσουμε να βρούμε τη δύναμη να παλέψουμε για το μέλλον. Όχι για ν' αφήσουμε το στίγμα μας στο σήμερα, αυτό το προνόμιο το χάσαμε, αλλά για να χτίσουμε με τα δικά μας μικρά θέλω, τις στέρεες βάσεις για τις γέφυρες προς το αύριο, να διορθώσουμε τα λάθη του αρχοντοχωριάτη και να κολλήσουμε τον καθρέπτη που μας έλεγε την αλήθεια.