Αποτελεί θέμα που τίθεται κυρίως τις παραμονές της εκλογικής διαδικασίας, από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, χωρίς να του δίνεται η πρέπουσα διάσταση με αποτέλεσμα να συντηρείται το άδικο καθεστώς για όλους όσους ευρίσκονται υπό οποιαδήποτε αιτιολογία εκτός συνόρων.
Το θέμα έχει απασχολήσει και στο παρελθόν και την επίσημη πολιτεία, χωρίς να καταλήξει σε μια ολοκληρωμένη τροποποίηση του εκλογικού νόμου και στη διαδικασία άσκησης του εκλογικού δικαιώματος. Επειδή η αναφορά σε νομικίστικους όρους δεν αρμόζει στο χώρο, αλλά και δεν με αφορά ο τρόπος με τον οποίο θα βρεθεί λύση, αφού υπάρχουν τα αρμόδια όργανα για την ολοκλήρωση της σχετικής διαδικασίας, θα περιοριστώ στην επισήμανση του ότι, η μη λήψη μέτρων για την ψήφο των κατοίκων εξωτερικού, παρόλο που το Σύνταγμα της Ελλάδας εδώ και 35 χρόνια προβλέπει αυτό το δικαίωμα, συνιστά άδικη μεταχείριση των Ελλήνων πολιτών που ζουν στο εξωτερικό. Σε μια προσπάθεια να ενεργοποιηθεί κάποια διάταξη που να ξεμπλοκάρει τις διαδικασίες, προβλήθηκαν δικαιολογίες όπως : " ότι η Βουλή των Ελλήνων δεν έχει ορίσει -από το 2001 που έγινε αναθεώρηση του άρθρου 108 που προβλέπει το νομοσχέδιο περί « Άσκησης του εκλογικού δικαιώματος κατά τις γενικές βουλευτικές εκλογές από τους Έλληνες που διαμένουν στο εξωτερικό»- ακόμη τον τρόπο διεξαγωγής της εκλογικής διαδικασίας στην Προξενική Αρχή ή στην Ελληνική Πρεσβεία" ή ότι " η μη εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου, όπως αναφέρθηκε στην σχετική έκθεση της Βουλής, ήταν η παράλειψη υπολογισμού των αποδήμων κατά την απογραφή του 2001".
Διακρίνω στο όλο θέμα, πως ή έλλειψη πίεσης προς διευθέτηση του θέματος οφείλεται στην έλλειψη πλειοψηφικής αποδοχής, αφού οι υπολογισμοί του προσδόκιμου αποτελέσματος δίνουν στοιχεία που ευνοούν μάλλον τη λεγόμενη συντηρητική παράταξη και συνεπώς προκαλούν την αντίδραση των αριστερών ρευμάτων.
Με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι οι Έλληνες πολίτες που:
Με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι οι Έλληνες πολίτες που:
- Έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους (δηλαδή όσοι έχουν γεννηθεί μέχρι και το έτος 1991)
- Είναι εγγεγραμμένοι σε εκλογικό κατάλογο δήμου ή κοινότητας της χώρας. Δεν έχουν στερηθεί το δικαίωμα του εκλέγειν.
Δεν ακολουθείται στη χώρα μας η τακτική να ψηφίζουν οι Έλληνες του εξωτερικού στις κατά τόπους προξενικές αρχές, την ίδια ώρα που σε άλλα κράτη όπως η Γαλλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ολλανδία και όχι μόνο, μπορεί κανείς να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα είτε με επιστολική ψήφο είτε με φυσική παρουσία σε κατά τόπους Προξενεία.
Το θέμα αφορά έναν πολύ μεγάλο αριθμό συμπατριωτών μας που σε δυο κατηγορίες αποτελούν, όσοι παρότι μόνιμοι κάτοικοι της Ελλάδος για προσωρινές προσωπικές υποχρεώσεις όπως σπουδές, εργασία ή ακόμα και προγραμματισμένο τουρισμό τυγχάνει να ευρίσκονται εκτός συνόρων αλλά επιθυμούν να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία και τα οικονομικά ή η διάθεση χρόνου δεν επιτρέπουν την επιστροφή στην Ελλάδα και όσοι είναι πλέον μόνιμοι κάτοικοι ή επί μακρόν διαμένοντες στο εξωτερικό για λόγους μετανάστευσης (που βέβαια οι λόγοι που τους οδήγησαν σ' αυτήν επιμελώς αγνοούνται). Δεν τους επιτρέπεται να εκφράσουν την προτίμησή τους για το πολιτικό σχήμα που θα κυβερνήσει τη χώρα τους, από μια αυθαίρετη στάση των αρμοδίων, που θέτει αυτόματα υπό αμφισβήτηση τα κριτήρια που ίδιοι επιλέγουν για την παραχώρηση αντίστοιχου δικαιώματος σε αλλοδαπούς της Ελλάδας.
Είναι δηλαδή πασιφανές πως ο στόχος είναι η κατά το δυνατόν μεγαλύτερη χειραγώγηση των αλλοδαπών ψηφοφόρων(οι οποίοι προσφέρουν και πληθυσμιακή αύξηση - άρα ψηφοφόρους και στο μέλλον), ενώ οι Έλληνες του εξωτερικού μένουν εκτός πεδίου ενδιαφέροντος.
Αν υπολογίσουμε όμως πως ο συναισθηματισμός δεν πρέπει να παίξει ρόλο στις αποφάσεις, ας δούμε τι μπορεί να αποδώσει και πρακτικά η διατήρηση των καλών σχέσεων και των δεσμών με τον απόδημο ελληνισμό. Είναι προφανές πως η 2η ή 3η γενιά αποδήμων δεν έχει τους ίδιους δεσμούς με τη μητέρα πατρίδα. Δεν είναι παράξενο από τη στιγμή που πολλοί γύρω μας έχουν ξεπεράσει τέτοιες ευαισθησίες παρά την παρουσία υπαρκτών κινδύνων για την Ελλάδα. Για τους απόδημους η Ελλάδα είναι η γενέτειρα των γονιών ή των παππούδων, είναι η πηγή ιστορικών γεγονότων που θαυμάζει η οικουμένη και δίνει αίγλη στην καταγωγή. Οι δεσμοί με το χωριό και τη χώρα γενικά είναι αφορμή για διακοπές, είναι σημείο αναφοράς για τον αυτοπροσδιορισμό και τη διάκριση σε χώρες κατ' εξοχή πολυπολιτισμικές και λιγότερο σε αυτές που δεν επιτρέπουν ή δεν αφήνουν περιθώρια ν' αναδειχθεί η διαφορετικότητα της εθνικότητας.
Οι εποχές αλλάζουν, ειδικά σε κοινωνίες εδαφικά ασφαλείς, οι ρυθμοί της συμβίωσης των φυλών κινούνται σ' ένα περιβάλλον μιας ιδιότυπης ισονομίας και η ανάδειξη των φυλετικών ή εθνοτικών διαφορών, δεν αποτελεί παρά τη διαχωριστική γραμμή στο ιδιωτικό και μόνο περιβάλλον του καθενός. Κι αυτό χαλαρώνει λίγο τους δεσμούς. Παραμένει όμως δυνατή, ακόμα και στις νεότερες γενιές, η αγάπη για την Ελλάδα, σαν την αγάπη στο όνειρο, σε κάτι ιερό, σε αξίες κληρονομημένες από ανθρώπους που έκαναν την επιστροφή στα πάτρια εδάφη, στόχο ζωής, ασχέτως αν αυτός δεν πραγματοποιήθηκε για ιδιαίτερους λόγους.
Σ' αυτό το περιβάλλον του εξωτερικού, οργανωμένοι οι ελληνικής καταγωγής πολίτες, είναι διαρκώς έτοιμοι να παράσχουν όποια βοήθεια τους είναι δυνατή, μέσα από διπλωματικές και μη οδούς, "λόμπι" και αξιώματα στις κατά τόπους κοινωνίες. Είναι αυτοί οι άνθρωποι στους οποίους απευθύνεται η εκάστοτε κυβέρνηση της Ελλάδας σε Η.Π.Α. και Αυστραλία κυρίως και λιγότερο σε Γερμανία και αλλού, για να υποστηρίξουν τις ελληνικές θέσεις. Κι αυτοί επειδή "μιλάει το αίμα", ανταποκρίνονται και έρχονται σε αντιπαράθεση με τους σχηματισμούς που προωθούν τα συμφέροντα των Τούρκων, των Σκοπιανών, των Αλβανών. Σ' αυτούς τους ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν, αξίζει να δοθεί η δυνατότητα να κρίνουν τις εκάστοτε κυβερνήσεις, τα κόμματα που διεκδικούν την τύχη της χώρας και να συμβάλουν στη διαμόρφωση των αποτελεσμάτων στην Ελλάδα τους. Γιατί ανήκει σ' αυτούς όσο και σε μας. Είναι οι σύγχρονοι Οδυσσέες ή ακόμα και επίγονοι των πρώτων μεταναστών που δεν έκοψαν τον ομφάλιο λώρο τους. Δεν ταιριάζει να τους αποδίδουμε την ελληνικότητα όποτε εξυπηρετεί στενά κομματικά συμφέροντα, στην κυβερνητική τους έκφραση και να τους αφαιρούμε την ιδιότητα όποτε δεν προσδοκούμε τα ανάλογα κομματικά οφέλη.
Δεν μπορεί να σκέφτεται και να δρα περισσότερο ελληνικά, με τις επιλογές του τις καθημερινές ή τις εκλογικές, ένας ελληνοποιημένος αλλοδαπός από την Αλβανία ή την Τουρκία, κατά κύριο λόγο, ή την όποια αφρικανική ή ασιατική χώρα, που εξασφάλισε την υπηκοότητα-ιθαγένεια μετά την μακρόχρονη παραμονή του στην Ελλάδα, όπου προσέφυγε για να εργαστεί και επέλεξε να μείνει μόνιμα ενδεχομένως, αναλογιζόμενος τις δυσμενείς συνθήκες που επικρατούν στη δική του πατρίδα. Είναι το ίδιο σκεπτικό που κράτησε τους δικούς μας μετανάστες μακρυά. Και μπορεί ένας κατατρεγμένος από την Ινδία ή την Νιγηρία να μην αποτελεί κίνδυνο με τις αποφάσεις του, ένας όμως βαλκάνιος ή τουρκογεννής έχει λόγους να σκέφτεται συναισθηματικά και να εξυπηρετεί ανθελληνικές καταστάσεις και είναι σαφές αυτό που γράφω.
Σε καμμιά περίπτωση το σκεπτικό μου δεν έχει ρατσιστικές διαθέσεις, οι μετανάστες μέσα από νόμιμες διαδικασίες μπορούν να αισθανθούν και να απολαύσουν την ασφάλεια της χώρας μας, ξεκινώντας από μια νόμιμη έλευση και με όρους όχι προνομιακούς έναντι των Ελλήνων. Οι απόδημοι όμως Έλληνες δε ζητούν τίποτα περισσότερο από το να έχουν άποψη στο μέλλον της Ελλάδας, της χώρας που ανά πάσα στιγμή μπορεί να επαναπατρισθούν για να συμπορευτούν στα δύσκολα και τις καλύτερες μέρες που όλοι ελπίζουμε να έρθουν. Προσφέρουν με ανιδιοτέλεια και ζητούν να αποκατασταθεί η αδικία.
Είναι εύκολο να ορισθεί η διαδικασία συμμετοχής όσων επιθυμούν, στην εκλογική διαδικασία. Η τεχνολογία κάνει θαύματα στους τομείς οργάνωσης. Οι προξενικές μας αρχές όπου υπάρχουν, μπορούν να διεκολύνουν τόσο τους μετανάστες αλλά και τους προσωρινά ευρισκόμενους στο εξωτερικό. Όπου δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα μπορούμε με διακρατικές συμφωνίες να πετύχουμε τη συνεργασία των τοπικών αρχών. Αρκεί να υπάρχει θέληση. Το κόστος δεν επικρατεί ως κώλυμα, για αρχή να σταματήσει η χρηματοδότηση των κομμάτων άμεσα και να επιστραφούν οι προκαταβολές που πήραν για τα επόμενα χρόνια.
Ας αφήσουν λοιπόν κάποιοι τη ρηχή δικαιολογία και θέση πως αυτοί ζουν αλλού και δε θα αποφασίσουν για μας. Είναι Έλληνες και έχουν το δικαίωμα να συναποφασίζουν μαζί μας για το μέλλον. Είναι η φωνή μας στον έξω κόσμο, αυτοί που μπορούν να δώσουν την πραγματική μας εικόνα κόντρα σε μηχανισμούς που προσπαθούν για το αντίθετο. Δεν πρόκειται για εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης όπου η ατομική προσπάθεια και πρωτοβουλία κρίνεται άμεσα και καθημερινά, αλλά για εκλογές που έχουν να κάνουν με το μέλλον σε ζητήματα που αφορούν όλη τη χώρα και όλο το έθνος.
Συναισθηματικά και πρακτικά ή ωφελιμιστικά οι ευρισκόμενοι για οποιοδήποτε λόγο στο εξωτερικό πρέπει, εφ' όσον το επιθυμούν, να έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν.
Η επόμενη βουλή μπορεί να αποκαταστήσει το λάθος και την ολιγωρία των προηγούμενων ετών και τα κόμματα με υγιείς προθέσεις να ωφελειθούν και να εργασθούν για το καλό όλων. Αφήστε τους Έλληνες να δείξουν το ενδιαφέρον τους για την πατρίδα.
Δεν μπορεί να σκέφτεται και να δρα περισσότερο ελληνικά, με τις επιλογές του τις καθημερινές ή τις εκλογικές, ένας ελληνοποιημένος αλλοδαπός από την Αλβανία ή την Τουρκία, κατά κύριο λόγο, ή την όποια αφρικανική ή ασιατική χώρα, που εξασφάλισε την υπηκοότητα-ιθαγένεια μετά την μακρόχρονη παραμονή του στην Ελλάδα, όπου προσέφυγε για να εργαστεί και επέλεξε να μείνει μόνιμα ενδεχομένως, αναλογιζόμενος τις δυσμενείς συνθήκες που επικρατούν στη δική του πατρίδα. Είναι το ίδιο σκεπτικό που κράτησε τους δικούς μας μετανάστες μακρυά. Και μπορεί ένας κατατρεγμένος από την Ινδία ή την Νιγηρία να μην αποτελεί κίνδυνο με τις αποφάσεις του, ένας όμως βαλκάνιος ή τουρκογεννής έχει λόγους να σκέφτεται συναισθηματικά και να εξυπηρετεί ανθελληνικές καταστάσεις και είναι σαφές αυτό που γράφω.
Σε καμμιά περίπτωση το σκεπτικό μου δεν έχει ρατσιστικές διαθέσεις, οι μετανάστες μέσα από νόμιμες διαδικασίες μπορούν να αισθανθούν και να απολαύσουν την ασφάλεια της χώρας μας, ξεκινώντας από μια νόμιμη έλευση και με όρους όχι προνομιακούς έναντι των Ελλήνων. Οι απόδημοι όμως Έλληνες δε ζητούν τίποτα περισσότερο από το να έχουν άποψη στο μέλλον της Ελλάδας, της χώρας που ανά πάσα στιγμή μπορεί να επαναπατρισθούν για να συμπορευτούν στα δύσκολα και τις καλύτερες μέρες που όλοι ελπίζουμε να έρθουν. Προσφέρουν με ανιδιοτέλεια και ζητούν να αποκατασταθεί η αδικία.
Είναι εύκολο να ορισθεί η διαδικασία συμμετοχής όσων επιθυμούν, στην εκλογική διαδικασία. Η τεχνολογία κάνει θαύματα στους τομείς οργάνωσης. Οι προξενικές μας αρχές όπου υπάρχουν, μπορούν να διεκολύνουν τόσο τους μετανάστες αλλά και τους προσωρινά ευρισκόμενους στο εξωτερικό. Όπου δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα μπορούμε με διακρατικές συμφωνίες να πετύχουμε τη συνεργασία των τοπικών αρχών. Αρκεί να υπάρχει θέληση. Το κόστος δεν επικρατεί ως κώλυμα, για αρχή να σταματήσει η χρηματοδότηση των κομμάτων άμεσα και να επιστραφούν οι προκαταβολές που πήραν για τα επόμενα χρόνια.
Ας αφήσουν λοιπόν κάποιοι τη ρηχή δικαιολογία και θέση πως αυτοί ζουν αλλού και δε θα αποφασίσουν για μας. Είναι Έλληνες και έχουν το δικαίωμα να συναποφασίζουν μαζί μας για το μέλλον. Είναι η φωνή μας στον έξω κόσμο, αυτοί που μπορούν να δώσουν την πραγματική μας εικόνα κόντρα σε μηχανισμούς που προσπαθούν για το αντίθετο. Δεν πρόκειται για εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης όπου η ατομική προσπάθεια και πρωτοβουλία κρίνεται άμεσα και καθημερινά, αλλά για εκλογές που έχουν να κάνουν με το μέλλον σε ζητήματα που αφορούν όλη τη χώρα και όλο το έθνος.
Συναισθηματικά και πρακτικά ή ωφελιμιστικά οι ευρισκόμενοι για οποιοδήποτε λόγο στο εξωτερικό πρέπει, εφ' όσον το επιθυμούν, να έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν.
Η επόμενη βουλή μπορεί να αποκαταστήσει το λάθος και την ολιγωρία των προηγούμενων ετών και τα κόμματα με υγιείς προθέσεις να ωφελειθούν και να εργασθούν για το καλό όλων. Αφήστε τους Έλληνες να δείξουν το ενδιαφέρον τους για την πατρίδα.
