Οι ιδανικές κοινωνίες δυστυχώς σπανίζουν και αυτό το ξέρουν καλύτερα οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα στην πλειονότητα των χωρών, που αγγίζει σε αριθμό το όλον. Η τελειότητα της γερμανικής μηχανής κρύβει πίσω της τη σκληρή πραγματικότητα, που πέρα από τον γηγενή πληθυσμό της Γερμανίας βίωσαν και πολλοί μετανάστες.
Μια πραγματικότητα που ανιχνεύεται εύκολα αν συζητήσεις με τους εργάτες-μετανάστες της Γερμανίας, από τη στιγμή που και αυτοί θα θελήσουν να ομολογήσουν πως το ταξίδι για το καλύτερο αύριο περνούσε μέσα από κρεατομηχανή, ίσως και από μια πανομοιότυπη με αυτήν που άφησαν πίσω στην πατρίδα τους φεύγοντας.
Εύκολο και νόμιμο χρήμα δεν βρίσκεις σχεδόν πουθενά. Τα αφεντικά έχουν προέλθει από το ίδιο πολυδιασπασμένο κύτταρο. Ο εργάτης από ένα άλλο ασθενέστερο αλλά αρκετά ανθεκτικό, ως αναλώσιμο ορισμένου χρόνου.
Η αλήθεια κρυμμένη αλλά και ταυτόχρονα ορατή σε όποιον θελήσει να την αντιμετωπίσει. Πόσοι μπορεί να είναι αυτοί που θα σταθούν στο ύψος της αποστολής τους ως επαγγελματίες για να αναδείξουν το θέμα; Ελάχιστοι σίγουρα. Βρέθηκε ένας......!!!!
Αιγαιόγλαρος
Μεταμφιεσμένος πότε σε Τούρκο και πότε σε Αφρικανό μετανάστη, ο άνθρωπος που για χάρη του ρεπορτάζ φυλακίστηκε από τη χούντα των συνταγματαρχών, κατάφερε να αναδείξει τόσο τον ρατσισμό έναντι των ξένων όσο και την αθέατη πλευρά του περίφημου γερμανικού «θαύματος». Με σημερινό του δημοσίευμα το «Έθνος της Κυριακής» παρουσιάζει έναν από τους πιο παράτολμους και πιστούς στο δημοσιογραφικό καθήκον δημοσιογράφους του καιρού μας, τον Γκίντερ Βάλραφ, τον οποίο και χαρακτηρίζει «φιλέλληνα».
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 ο Γερμανός δημοσιογράφος εισβάλλει στις σκοτεινές και«αόρατες» πτυχές της γερμανικής κοινωνίας, ξεσκεπάζοντας τον ρατσισμό έναντι των ξένων και έναν εργασιακό Μεσαίωνα που οδήγησε στη γερμανική αναπτυξιακή εκτόξευση της Γερμανίας, μετά τον πόλεμο.
Είναι ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα που μεταμφιέζονταν για να καταφέρει να ρίξει μια ματιά πίσω από την πρόσοψη της γερμανικής βιομηχανίας και την συμπεριφορά των εργοδοτών.
Τον Μάιο του 1974 μάλιστα, ο Βάλραφ έφτασε μέχρι την Ελλάδα και αλυσοδέθηκε στο Σύνταγμα διαμαρτυρόμενος για το διδακτορικό καθεστώς. Για την πράξη του αυτή καταδικάστηκε από τη χούντα σε 14 μήνες φυλάκιση!
Τις εμπειρίες του τις κατέγραψε στο βιβλίο «ο Φασισμός δίπλα μας. Η Ελλάδα χθες - ένα μάθημα για αύριο».
Χαρακτηριστικό ήταν το δημοσιογραφικό «πείραμα» που έκανε ως Αφρικανός μετανάστης στη Γερμανία. Με ειδικό μακιγιάζ, για τις ανάγκες του βιβλίου του «Από τον θαυμαστό καινούριο κόσμο: η Αθέατη πλευρά του γερμανικού θαύματος», του 2009, μεταμφιέστηκε και δοκίμασε τα γρανάζια της γερμανικής «μηχανής» και κοινωνίας. Για να ξεγελάσει τον κόσμο φόρεσε κατσαρή μαύρη περούκα ενώ κατέφυγε σε ειδική μακιγιέζ από τη Γαλλία για να βάψει το δέρμα του μαύρο, με μπογιά που δεν ξέβαφε καν με το νερό!
Ως μαύρος μετανάστης προσπάθησε να νοικιάσει σπίτι, να βρει δουλειά, μέχρι και να κατασκηνώσει σε ένα σημείο, με απογοητευτικά αποτελέσματα.
«Αυτά δεν είναι υπερβολές και κακώς κείμενα, είναι η κοινωνική πραγματικότητα σε αυτή τη χώρα», λέει ο ίδιος, μιλώντας για τη χώρα του.
Ο ίδιος εξάλλου έχει υποδυθεί και τον Τούρκο μετανάστη για το βιβλίο του «Ganz Unten» (Από πολύ χαμηλά) το 1985 και εργάστηκε σε διάφορες εταιρίες. Τα αποκαλυπτικά στοιχεία για την συμπεριφορά των εργοδοτών οδήγησε μάλιστα στους Γερμανούς εισαγγελείς να κάνουν έφοδο π.χ. στην Thyssen ή την Remmet αναζητώντας εξηγήσεις!
Σε κάθε περίπτωση, ο παραδειγματικός αυτός ρεπόρτερ, θέλησε να ξεσκεπάσει τις παθογένειες της γερμανικής κοινωνίας, αναφέρει η εφημερίδα, και από ό,τι φαίνεται το κατάφερε.
