Η υπεράσπιση της ιστορίας σου, δεν είναι πάντα μια εύκολη υπόθεση. Απαιτεί γνώση, αρκετές φορές εξειδικευμένη, θάρρος και σιγουριά για όσα λες και υπερασπίζεσαι. Είναι στοιχεία που οι περισσότεροι δεν έχουμε στη φαρέτρα των επιχειρημάτων μας, ίσως όχι τυχαία, επειδή το εκπαιδευτικό σύστημα έχει γίνει προέκταση πολιτικών τοποθετήσεων και πεδίο μαχών που κάθε άλλο παρά με τη γνώση έχουν να κάνουν.
Η γνώση δεν διδάσκεται επαρκώς, μια πληθώρα εξειδικευμένων μαθημάτων, ανούσιων και καθόλου απαραίτητων για τους περισσότερους μαθητές, υπάρχουν στο καθημερινό πρόγραμμα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ θα έπρεπε να περιορίζονται σε τάξεις κατευθυντήριες των τελειόφοιτων του λυκείου. Παραμένει έτσι στην φιλομάθεια του καθενός η αναπλήρωση της αληθινής γνώσης, για να αποτελέσει εφόδιο στη χάραξη των αξιών της σύγχρονης ζωής μας.
Ανακαλύπτουμε κατ' αυτόν τον τρόπο, ψάχνοντας στο παρελθόν, πόση είναι η αξία της γνώσης που κατείχαν οι αρχαίοι Έλληνες και ποια η αξία της κληροδότησής της στο σύγχρονο παγκόσμιο πολιτισμό. Επιβεβαιώνεται παράλληλα το γεγονός πως μπορούμε με ιδιαίτερη περηφάνια να δηλώνουμε παντού και να αντιτάσσουμε απέναντι σε κάθε σφετεριστή του πολιτιστικού και ιστορικού μας πλούτου, πως είμαστε ΄Ελληνες και ήμασταν πάντα εδώ, εγκατασταθήκαμε στην αυγή του ανθρώπινου είδους στον ελλαδικό χώρο, δημιουργήσαμε, ανακαλύψαμε, υπερασπιστήκαμε την πατρίδα μας, κατακτηθήκαμε από πολλούς, αλλά κατορθώσαμε να σώσουμε την ελληνικότητά μας σε έναν ανελέητο αγώνα, όμοιο με αυτόν του αρχανθρώπου που όταν ανακάλυψε τη φωτιά, έκανε τα πάντα για να την κρατήσει άσβεστη.