Όσοι ασχολούνται με την παγκόσμια οικονομία, γνωρίζουν πως το εξωτερικό χρέος των χωρών αποτελεί κινητήριο δύναμη για την οικονομία τους. Μαθαίνουμε τελευταία κι εμείς οι αδαείς όρους και παραμέτρους που πολλές φορές είναι δυσνόητοι για το γνωστικό επίπεδο των περισσοτέρων και αναζητούμε μια αχτίδα ελπίδας.
Στην Ελλάδα αλλά και στις χώρες που ήδη αντιμετωπίζουν ή αντιμετώπισαν οικονομικά προβλήματα, ο προβληματισμός αυξάνεται και σηματοδοτεί μια νέα εποχή, όπου οι αποφάσεις των πολιτών σε όλο το φάσμα της ζωής τους, αναπροσαρμόζονται και αναζητούν πιο στέρεες βάσεις.
Υπάρχουν όμως ακόμα λαοί που πιστεύουν ότι η οικονομία τους ανθεί και κινδυνεύει από κακοδιαχειρίσεις άλλων χωρών και μόνο, επιδιώκοντας οι αρμόδιοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης να κρύψουν επιμελώς την αλήθεια. Στο κλίμα των τελευταίων περιλαμβάνονται και οι Γερμανοί.
Δεν αμφιβάλει κανείς για την εργατικότητά τους ή την μεθοδικότητα που τους διακρίνει, που σε συνδυασμό με την κουλτούρα του ολιγαρκούς και του πραγματιστή, τους κρατάει μακρυά από την ανάγνωση των παγκόσμιων φαινομένων. Ίσως η πολυπολιτισμικότητα του κράτους τους, δεν επιτρέπει να ξεχωρίσουν οι ανησυχίες των αυτοχθόνων Γερμανών, που εγκλωβισμένοι στην ανάγκη αξιοποίησης αλλοδαπού εργατικού δυναμικού, παραμέρισαν το ενδιαφέρον τους για τις παγκόσμιες οικονομικές εξελίξεις και το μέλλον της Γερμανίας.
Αυτό είναι και το υπνωτικό που θα ευθύνεται για την επόμενη μέρα της οικονομικής έκρηξης και στη χώρα τους. Το εξωτερικό τους χρέος από όσο δείχνουν τα δημοσιεύματα, θα είναι ανεξέλεγκτο και τα κέντρα δανεισμού θα ξεχάσουν τους ευνοϊκούς όρους με τους οποίους συναλλάσσονται και θα απαιτήσουν ισονομία έναντι των "κακοπληρωτών" της νότιας Ευρώπης ή των νεοφερμένων χωρών της τέως Σοβιετικής επιρροής ή ακόμα και των εκπλήξεων όπως αυτή της Ιρλανδίας.
Χρωστάτε λοιπόν κι εσείς φίλοι Γερμανοί και μάλιστα πολλά και είναι πολύ εύκολο να ξεφύγει ο έλεγχος. Ας είναι λοιπόν η κριτική σας προσεκτικότερη γιατί αν κάτι πάει στραβά, όλοι θα θυμηθούν ξανά πως από τη Γερμανία ξεκίνησαν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, θα ξεχάσουν όρους όπως έλεος, διαπραγμάτευση, αλληλεγγύη και αυτό είναι άδικο για τους σημερινούς Γερμανούς που πιστοί στο κράτος δικαίου εργάζονται και προσφέρουν στην διατήρηση μιας σύγχρονης κοινωνίας πέρα από διαχωριστικές γραμμές.
Με αφορμή το άρθρο της imerisia.gr που ακολουθεί:
168 χρόνια θα χρειαζόταν η Γερμανία για να αποπληρώσει το χρέος της
Η γερμανική κυβέρνηση επιμένει στα μέτρα λιτότητας για τις χώρες της ευρωζώνης, ωστόσο στην ίδια τη Γερμανία είναι ελάχιστοι οι θεσμοί που ελέγχουν και μπορούν να απαγορεύσουν μη λελογισμένες δαπάνες
168 ολόκληρα χρόνια θα χρειαζόταν η Γερμανία για να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος της, το οποίο υπερβαίνει τα 2 τρισεκατομμύρια ευρώ. Και αυτό, υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι από σήμερα δεν θα δανειζόταν πλέον ούτε ένα ευρώ και κάθε μήνα θα διέθετε ένα δισεκατομμύριο για την αποπληρωμή του χρέους της.
Τον υπολογισμό αυτόν έκανε η οργάνωση «Σύνδεσμος των Γερμανών Φορολογουμένων» προκειμένου να καταδείξει πόσο προβληματική είναι η γερμανική πολιτική στο πεδίο των δημοσίων δαπανών και πόσο σημαντική είναι η λειτουργία αποτελεσματικών ελεγκτικών μηχανισμών.
Στη Γερμανία καθορίζει το πολιτικό προσωπικό στα δημοτικά συμβούλια στα 16 περιφερειακά κοινοβούλια και στην ομοσπονδιακή βουλή ποιες θα είναι οι δημόσιες δαπάνες της χώρας. Το εάν αυτές είναι απαραίτητες και εάν οι πόροι επενδύονται σωστά το κρίνει το Ομοσπονδιακό Ελεγκτικό Συνέδριο (Bundesrechnungshof) και οι περιφερειακές ελεγκτικές Αρχές των ομόσπονδων κρατιδίων.
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η Deutsche Welle, το Ομοσπονδιακό Ελεγκτικό Συνέδριο παρεμβαίνει περίπου 500 φορές ετησίως, κάνοντας συστάσεις σε Αρχές και δημόσιες υπηρεσίες, οι οποίες αφορούν στις δημόσιες δαπάνες. Κάποιες φορές καλεί τους φορείς να ακυρώσουν κάποιες προγραμματισμένες δαπάνες ή να τις κάνουν πιο αποτελεσματικές. Έτσι, το Ομοσπονδιακό Ελεγκτικό Συνέδριο ανακάλυψε πρόσφατα ότι οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις είχαν παραγγείλει φουσκωτά σκάφη, τα οποία δεν ήταν κατάλληλα σε τελική ανάλυση για κάποια συγκεκριμένη επιχείρηση.
«Έχουμε στο στόχαστρο τους φορείς εκείνους που δαπανούν δισεκατομμύρια», λέει ο εκπρόσωπός της ελεγκτικής Αρχής Μάρτιν Βίντερ και διευκρινίζει: «Στην ετήσια έκθεσή μας κάνουμε λόγο για ποσά της τάξεως των 1,5 με 2 δισεκατομμυρίων ευρών, τα οποία μπορούν να εξοικονομηθούν ως συνέπεια των συστάσεών μας. Έτσι λοιπόν υπάρχουν κάθε χρόνο δυνατότητες εξοικονόμησης πόρων, οι οποίες μπορούν να γίνουν πράξη».
Το Ομοσπονδιακό Ελεγκτικό Συνέδριο ανακαλύπτει αδικαιολόγητες δαπάνες σε πολλά πεδία. Από τη δημόσια υγεία, το στρατό και τις υποδομές μέχρι τις αναθέσεις έργων. Για πολλές περιπτώσεις η ελεγκτική Αρχή δέχεται υποδείξεις. «Έχουμε για παράδειγμα γέφυρες που κατασκευάστηκαν χωρίς οδικές συνδέσεις και οι οποίες δεν ολοκληρώθηκαν. Δεχόμαστε τακτικά πληροφορίες και για το σιδηροδρομικό δίκτυο, αλλά κυρίως για το οδικό. Δεν εξετάζουμε κάθε μεμονωμένη περίπτωση, αλλά εάν τα περιστατικά επαναλαμβάνονται τότε ζητούμε την εξέτασή τους» εξηγεί ο κ. Βίντερ.
«Το ύψος των περιττών δαπανών αγγίζει τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως»
Το γερμανικό Σύνταγμα διασφαλίζει ανεξαρτησία στο Ομοσπονδιακό Ελεγκτικό Συνέδριο. Η Αρχή έχει πρόσβαση σε όλες τις κρατικές δαπάνες. Έχει το δικαίωμα να πραγματοποιήσει απροειδοποίητα ελέγχους σε φορείς και υπηρεσίες. Εάν οι συστάσεις της δεν εισακουσθούν τότε οι υποθέσεις παραπέμπονται στην Επιτροπή Προϋπολογισμού της Ομοσπονδιακής Βουλής. Με λίγα λόγια είναι πάλι οι πολιτικοί αυτοί που θα πάρουν την τελική απόφαση. Και αυτό είναι κάτι που επικρίνει έντονα ο «Σύνδεσμος των Γερμανών Φορολογουμένων».
Εδώ και δεκαετίες η εν λόγω οργάνωση αγωνίζεται ενάντια στην κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος. Κάθε χρόνο εκδίδει τη «μαύρη βίβλο» της κρατικής σπατάλης. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Συνδέσμου, το ύψος των περιττών δαπανών αγγίζει τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. «Όποιος διαθέτει αλόγιστα και ανεύθυνα τα χρήματα των φορολογουμένων θα πρέπει να τιμωρείται» υποστηρίζει ο πρόεδρος της οργάνωσης Καρλ-Χάιντς Ντέκε. Ωστόσο και ο ίδιος γνωρίζει την απάντηση. Εάν καταστεί ποινικό αδίκημα η άλογη διάθεση του δημοσίου χρήματος, κανένας πολιτικός δεν θα δεχθεί να λάβει οποιαδήποτε απόφαση.
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η Deutsche Welle, το Ομοσπονδιακό Ελεγκτικό Συνέδριο παρεμβαίνει περίπου 500 φορές ετησίως, κάνοντας συστάσεις σε Αρχές και δημόσιες υπηρεσίες, οι οποίες αφορούν στις δημόσιες δαπάνες. Κάποιες φορές καλεί τους φορείς να ακυρώσουν κάποιες προγραμματισμένες δαπάνες ή να τις κάνουν πιο αποτελεσματικές. Έτσι, το Ομοσπονδιακό Ελεγκτικό Συνέδριο ανακάλυψε πρόσφατα ότι οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις είχαν παραγγείλει φουσκωτά σκάφη, τα οποία δεν ήταν κατάλληλα σε τελική ανάλυση για κάποια συγκεκριμένη επιχείρηση.
«Έχουμε στο στόχαστρο τους φορείς εκείνους που δαπανούν δισεκατομμύρια», λέει ο εκπρόσωπός της ελεγκτικής Αρχής Μάρτιν Βίντερ και διευκρινίζει: «Στην ετήσια έκθεσή μας κάνουμε λόγο για ποσά της τάξεως των 1,5 με 2 δισεκατομμυρίων ευρών, τα οποία μπορούν να εξοικονομηθούν ως συνέπεια των συστάσεών μας. Έτσι λοιπόν υπάρχουν κάθε χρόνο δυνατότητες εξοικονόμησης πόρων, οι οποίες μπορούν να γίνουν πράξη».
Το Ομοσπονδιακό Ελεγκτικό Συνέδριο ανακαλύπτει αδικαιολόγητες δαπάνες σε πολλά πεδία. Από τη δημόσια υγεία, το στρατό και τις υποδομές μέχρι τις αναθέσεις έργων. Για πολλές περιπτώσεις η ελεγκτική Αρχή δέχεται υποδείξεις. «Έχουμε για παράδειγμα γέφυρες που κατασκευάστηκαν χωρίς οδικές συνδέσεις και οι οποίες δεν ολοκληρώθηκαν. Δεχόμαστε τακτικά πληροφορίες και για το σιδηροδρομικό δίκτυο, αλλά κυρίως για το οδικό. Δεν εξετάζουμε κάθε μεμονωμένη περίπτωση, αλλά εάν τα περιστατικά επαναλαμβάνονται τότε ζητούμε την εξέτασή τους» εξηγεί ο κ. Βίντερ.
«Το ύψος των περιττών δαπανών αγγίζει τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως»
Το γερμανικό Σύνταγμα διασφαλίζει ανεξαρτησία στο Ομοσπονδιακό Ελεγκτικό Συνέδριο. Η Αρχή έχει πρόσβαση σε όλες τις κρατικές δαπάνες. Έχει το δικαίωμα να πραγματοποιήσει απροειδοποίητα ελέγχους σε φορείς και υπηρεσίες. Εάν οι συστάσεις της δεν εισακουσθούν τότε οι υποθέσεις παραπέμπονται στην Επιτροπή Προϋπολογισμού της Ομοσπονδιακής Βουλής. Με λίγα λόγια είναι πάλι οι πολιτικοί αυτοί που θα πάρουν την τελική απόφαση. Και αυτό είναι κάτι που επικρίνει έντονα ο «Σύνδεσμος των Γερμανών Φορολογουμένων».
Εδώ και δεκαετίες η εν λόγω οργάνωση αγωνίζεται ενάντια στην κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος. Κάθε χρόνο εκδίδει τη «μαύρη βίβλο» της κρατικής σπατάλης. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Συνδέσμου, το ύψος των περιττών δαπανών αγγίζει τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. «Όποιος διαθέτει αλόγιστα και ανεύθυνα τα χρήματα των φορολογουμένων θα πρέπει να τιμωρείται» υποστηρίζει ο πρόεδρος της οργάνωσης Καρλ-Χάιντς Ντέκε. Ωστόσο και ο ίδιος γνωρίζει την απάντηση. Εάν καταστεί ποινικό αδίκημα η άλογη διάθεση του δημοσίου χρήματος, κανένας πολιτικός δεν θα δεχθεί να λάβει οποιαδήποτε απόφαση.
