Το Αστυνομικό σώμα διαθέτει έναν θλιβερό και δυστυχώς ατελείωτο κατάλογο με θύματα που σκοτώθηκαν την ώρα του καθήκοντος ή αργότερα ένεκα αυτού και φυσικά έναν ακόμα με τους τυχερούς που έζησαν, με τις όποιες σωματικές βλάβες "κέρδισαν".
Θύματα στο βωμό της προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο, απέσπασαν για λίγο τη συμπάθεια κάποιων και μετά ξεχάστηκαν. Έμειναν μια πικρή ανάμνηση για τους οικείους τους και την υπηρεσιακή τους οικογένεια.
Το έγκλημα δρα εξελισσόμενο και με αυξανόμενη βία. Οι πολιτικές επιθέσεις κλιμακώνονται οργανωμένα. Πολλές φορές οι θύτες τους καλυμμένοι πίσω από την ανωνυμία της κουκούλας ή του κράνους, προστατεύουν καλά τον πολιτικό τους χώρο και θέλουν να δείχνουν απλά ένα αγανακτισμένο πλήθος, που με αφορμή "κοινωνικές αδικίες" ή "ατυχήματα" ενεργούν ως αυτόκλητοι τιμωροί.